پارسال بود...
همین مثل امشبی...
ماه وسط آسمان بود..
گرد ِ گرد..
من اشک می ریختم به گمانم..
و خدا را قسم میدادم..
به همین ماه گرد ِ شعبان ...
باد می آمد...
من محو ماه بودم...
خدا آن شب صدایم را شنید...
به همین ماه شب چهارده قسم...
معجزه کرد...
امشب دل ِ ماه گرفت...
رو سیاه شد از گناهانش ...
شب ِ خوبی است امشب ...
شاید امشب هم معجزه شود...
به تاریخ ِ شب 14 شعبان