ببار..
همه اشک هایت را ببار..
چترت میشوم..
ترس هایت را به دست باد می سپارم..
و گوشواره گیلاس به گوش هایت می آویزم..
کودکانه هایت را در گوشم زمزمه کن..
پا به پایت اشک میریزم..
و آنقدر نگاهت میکنم تا بخندی ...
.
.
کودکی گم شده ام را..
لا به لای چین و شکن موهایت پیدا کردم...!
بوی نرگس می دهی..!
بوی آب نبات چوبی..!
بوی کودکی گم شده من...
...........................
پی نوشت : وبلاگم ۶ ساله شد!