گل های توی گلدان خشک شده اند..
و من هر شب..
دعا میکنم که خدا...
چند قطره آب برایشان بفرستد...
من هر شب...
دعا میکنم..
گل ها هر روز...
بیشتر می میرند..
و فرشتگان..
ساعت ها به اصرار من میخندند...!
و من می دانم..
که یکی از عذاب های جهنم..
این خواهد بود که خداوند..
آدم هایی برسر راهت قرار میدهد..
که همگی..
از تو انتظار خواهند داشت...
خیلی بیشتر از سنت بفهمی..!
وقتی حتی ماه ..
تصویرش را از حوض کوچک دل ما جمع می کند و می برد...
از آدم های زمینی نمیتوان انتظار داشت...
برای شب های تاریکمان..
فانوسی روشن کنند...
هی فلانی..!
دل مهربان غصه دارم را چند می خری؟